Eduard 70134 Fokker D.VII(Alb) ProfiPACK edition

Zestaw do edycji ProfiPACK licencji niemieckiego myśliwca z I wojny światowej Fokker D.VII wyprodukowanej przez Albatros Flugzeugwerke w skali 1/72.

     części plastikowe: Eduard
     opcje znakowania: 5
     kalkomanie: Eduard
     Części PE: tak, wstępnie pomalowane
     maska malarska: tak
     części z żywicy: nie

Fokker D.VII to niemiecki, dwupłatowy myliwiec o konstrukcji mieszanej (sklejka, płótno, aluminium) z końcowego okresu I wojny wiatowej. Oblot prototypu miał miejsce w styczniu 1918 roku, a w maju tego samego roku samolot wszedł do służby liniowej. Fokker D VII szybko wykazał swš wyższoć nad samolotami aliantów. Posiadał większe przyspieszenie i większy pułap, co w połšczeniu z bardzo dobrymi przyrzšdami do sterowania sprawiło, że piloci niemieccy byli w stanie pokonać 565 maszyn aliantów w sierpniu 1918r. Zaprojektowany przez Reinholda Platza, D VII został wybrany sporód wielu innych projektów podczas konkursu miedzy styczniem-lutym 1918r. Sam baron Manfred von Richthofen (znany jako "Czerwony Baron") oblatywał prototyp oznaczony kodem V11. Wypowiadał się on póniej, ze samolot jest łatwy w nawigacji, posiada dobrš prędkoć wznoszenia i jest dostosowany do lotów "pikujšcych", w których Fokker okazał się twardy jak kamień. Inni piloci podkrelali także dobrš widocznoć z kabiny. Samolot miał konstrukcję mieszanš. Kadłub o przekroju prostokštnym wykonany był ze spawanych rur stalowych o pokryciu płóciennym. Jedynie dziób kadłuba mieszczšcy silnik miał zdejmowane pokrywy boczne z blachy aluminiowej. Płaty dwudwigarowe, połšczone ze sobš cienkimi stojakami w kształcie litery N, wolnonone o grubym profilu, kryte do pierwszego dwigara sklejkš, reszta płótnem. Samolot jako napęd wykorzystywał silniki Mercedes D.IIIa (180-200KM) lub BMW IIIa o mocy 185KM. Zdecydowanie lepszš jednostkš napędowš był silnik BMW, ale w wyniku ograniczonej produkcji, na o wiele szerszš skalę wykorzystywano silnik Mercedesa. Warto zaznaczyć, iż na Fokkerze D.VII latał min. Herman Goring, który odniósł na nim wiele zwycięstw powietrznych. O jakoci maszyny, może wiadczyć fakt, że była produkowana, aż do 1926 roku. Dane techniczne (dla wersji z silnikiem BMW-Fokker D.VIIF): długoć: 6,95 m, rozpiętoć skrzydeł: 8,9 m, wysokoć: 2,75 m, prędkoć maksymalna: 200 km/h, prędkoć wznoszenia: 9,52 m/s, pułap maksymalny 6000 m, uzbrojenie: stałe-2 karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92mm.